Ο τόπος μας


Γενικά & Ιστορικά Στοιχεία



Μια από τις εκδοχές ερμηνείας του ονόματος Σαρί Σαμπάν (Παλιό όνομα της Χρυσούπολης) είναι ότι η περιοχή ανήκε σε κάποιον Τούρκο τσιφλικά Σαμπάν κιτρινιάρη (Σαρί), μιας και η περιοχή εκείνη την εποχή μαστίζονταν από ελονοσία. Σαρί Σαμπάν, Τσοπανλή, Μποϊνού-Κιζίλ, Μπεκλεμής, Καρατζιλάρ, Κουρού Ντερέ, Ιντζές είναι μόνο λίγα από τα Τούρκικα ονόματα των διαμερισμάτων όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες κατά την περίοδο 1920-1930. Θρακιώτες, Μικρασιάτες, Πόντιοι, Βλάχοι & Σαρακατσάνοι είναι οι κάτοικοι που απαρτίζουν τον πληθυσμό της περιοχής.

Το Σαρί-Σαμπάν είχε στρατηγική θέση ανάμεσα σε Καβάλα και Ξάνθη. Αυτός ο πλούσιος κάμπος ήτανε κάποτε τόπος ελονοσίας και χώρος εξορίας για κατάδικους. Συχνά γινόντουσαν πλημμύρες από τα ανεξέλεγκτα νερά του Νέστου. Αργότερα όμως ο Νέστος έκανε τη γη αυτή, γη της επαγγελίας. Εξελίχθηκε σε σημαντικό οδικό σταθμό με ξακουστά χάνια και περιφερειακή αγορά.

Πολλοί λαοί βρέθηκαν στον τόπο αυτό. Πριν τον 6ο αιώνα π.Χ. ανήκε στο Θρακικό Φύλλο των Σαππαίων. Κατά την διάρκεια των Περσικών πολέμων υποτάσσονται στον Ξέρξη και αργότερα στους Ρωμαίους. Το 1375 καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς και στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο από τους Βουλγάρους έως την οριστική απελευθέρωση της πόλης. Από τους πρώτους κατοίκους που καταφθάνουν στην περιοχή στις αρχές του 19ου αιώνα είναι οι Βλάχοι της Ηπείρου και οι Σαρακατσάνοι. Μετά τη Συνθήκη των Σεβρών (1920), ακολουθεί ο Μικρασιατικός Πόλεμος και η ανταλλαγή πληθυσμών την περίοδο 1922-1924. Αυτή την περίοδο θα ολοκληρωθεί και η εποίκηση του τόπου με πρόσφυγες από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη.

Στην πολυπολιτισμικότητα της προσφυγιάς που χαρακτηρίζει τον τόπο μας, κράτησε ο καθένας ξεχωριστά τη δική του ιστορία, παράδοση … που αξίζει να την καταγράψουμε, για να ‘χει λόγο το παρελθόν και όνειρο το μέλλον. (από την Ιστοσελίδα του Δήμου μας)
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
ΠΟΤΑΜΟΣ ΝΕΣΤΟΥ

ΛΙΜΑΝΙ ΚΕΡΑΜΩΤΗΣ

ΓΑΛΑΖΙΑ ΛΙΜΝΗ

ΤΑ ΤΕΜΠΗ (ΣΑΠΑΙΑ ΣΤΕΝΑ)

ΠΛΑΖ ΤΗΣ ΚΕΡΑΜΩΤΗΣ

ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ


Δεν υπάρχουν σχόλια: