Αγαπητοί γονείς.

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά. Εύχομαι όλη η κατάσταση που ζήσαμε και που φαίνεται πως πλησιάζει σε ένα  τέλος να γίνει μια κακή ανάμνηση.  Με ενδεχόμενο  άνοιγμα των σχολείων στις 1 Ιουνίου , αν όλα πάνε καλά, να είστε σίγουροι πως τίποτα δε θα είναι όπως  πρίν. Το πλαίσιο λειτουργίας δεν έχει καθοριστεί από το Υπουργείο ακόμα, αλλά θα είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που είχαμε. Βλέπετε η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν έχει λήξει και μιλάμε αυτή τη στιγμή για περιορισμό και όχι για  κατάργηση  των μέτρων. Όλο το χρονικό διάστημα του περιορισμού , υπήρξε για όλους μια δοκιμασία σε πολλά επίπεδα . Εκτιμήσαμε σίγουρα την κανονικότητα λειτουργίας των σχολικών μονάδων  και της δια ζώσης διδασκαλίας, τόσο εσείς οι γονείς, όσο και εμείς οι εκπαιδευτικοί. Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για τη μάθηση , την κοινωνικοποίηση και  τη συνεργασία από το περιβάλλον της  τάξης . Στις 11 Μαρτίου αυτή η επαφή χάθηκε και όλο το εκπαιδευτικό σύστημα βρέθηκε σε ένα αδιέξοδο για το οποίο έπρεπε να βρεθούν λύσεις. Αποκαλύφθηκαν άμεσα οι ανεπάρκειες των υποδομών και η έλλειψη εναλλακτικών για την επόμενη μέρα. Όλοι αντιμετωπίσαμε τις εξοργιστικές καθυστερήσεις στην ανταπόκριση του δικτύου , την ανεπάρκεια στις πλατφόρμες και κυρίως εμείς οι εκπαιδευτικοί βρεθήκαμε μπροστά στην «δημιουργική ασάφεια» των εγκυκλίων για τους νέους τρόπους επαφής (όχι μάθησης) που μας πρότεινε το Υπουργείο μας. Γιατί ξέρετε όλο αυτό το θέμα της ασύγχρονης και σύγχρονης τηλεκπαίδευσης δεν υπήρξε ποτέ θεσμοθετημένο σαν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Συνταγματικά η δια ζώσης διδασκαλία είναι θεσμοθετημένη και βάσει αυτής γίνονται οι παραδόσεις σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα. Σύμφωνα με αυτό λειτουργεί και έχει εκπαιδευτεί ένας εκπαιδευτικός . Για αυτό το λόγο και το Υπουργείο προτείνει τα συγκεκριμένα εργαλεία, μόνο για να διατηρηθεί η επαφή των μαθητών με το σχολείο και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να προχωρήσεις σε επόμενες ενότητες παρά μόνο να κάνεις επαναλήψεις. Υπήρχε ένας προγραμματισμός να ενσωματωθούν αυτά τα εργαλεία νόμιμα στην εκπαίδευση μέσα στα επόμενα χρόνια , αλλά ήρθε η πανδημία και έπρεπε να λειτουργήσει(με βάση την πρόταση ) η ασύγχρονη εκπαίδευση μέσα σε είκοσι μέρες. Κλήθηκαν δηλαδή οι εκπαιδευτικοί με βάση το φιλότιμο και τις τεχνολογικές τους γνώσεις να τα βγάλουν πέρα, χωρίς καμία εκπαίδευση  και επιμόρφωση πάνω στο αντικείμενο. Με λίγα λόγια όλο αυτό δεν ήταν  υποχρεωτικό για τους δασκάλους . Και πώς να ήταν, αν δεν μας είχε προετοιμάσει η προϊσταμένη αρχή για αυτό. Tο υπουργείο αργότερα  με πράξη νομοθετικού περιεχομένου όρισε  ότι θα πρέπει η εκπαιδευτική διαδικασία και επαφή να συνεχιστεί με εκπαιδευτική τηλεόραση και ασύγχρονη ή  σύγχρονη τηλεκπαίδευση. Ξεκινήσαμε όλοι με την ασύγχρονη. Τις δυσκολίες τις είδατε και εσείς από την πρώτη μέρα. Να βρίσκεις τον εαυτό σου μεταμεσονύχτια να περιμένει να δημιουργήσει μαθήματα μέσα στην πλατφόρμα ασύγχρονης , να παρακολουθείς με τις ώρες  βίντεο στο you tube  για το πώς λειτουργούν τα εργαλεία, να πειραματίζεσαι  και να μην έχεις κάποιον  να σου δείξει κάτι ώστε να μη χάνεις χρόνο άδικα. Αν μάλιστα στερείσαι και του κατάλληλου υλικού (Λάπτοπ ή σταθερό με αξιώσεις) τα πράγματα μοιάζουν πράγματι απελπιστικά. Ότι έκαναν μέχρι τώρα οι δάσκαλοι ήταν από δική τους και μόνη προσπάθεια με δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία είμαστε 50+ , δηλαδή γενιά του σταθερού τηλεφώνου. Τα σημερινά παιδιά είναι παιδιά του smartphone και ξέρουν πολύ περισσότερα. Αυτό που προβλημάτισε όμως όλους ανεξαιρέτως ήταν η λογική της σύγκρισης . Αντιλαμβάνονται  ,πιστεύω όλοι, ότι οι νέες τεχνολογίες είναι και ταλέντο  πέρα από δεξιότητα όπως η μουσική και ο αθλητισμός. Κάποιοι μέσα σε αυτές ανακάλυψαν μια έμφυτη κλίση και ανέπτυξαν το ενδιαφέρον τους επενδύοντας (με δική τους όχι ευκαταφρόνητη οικονομική επιβάρυνση  και με αρκετά χρόνια προσπάθειας) σε μια επιμόρφωση , που θα τους προωθούσε και στην διδασκαλία αλλά γιατί όχι και επαγγελματικά, με αποτέλεσμα στη συγκεκριμένη στιγμή να βρίσκονται στο στοιχείο τους και να μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα. Αυτό ομολογουμένως τους έφερε μπροστά από τους άλλους και μπράβο τους (δύο φορές μάλιστα , γιατί πέρα από τη δική τους τάξη, ακούραστα στο σχολείο μας, προσέφεραν τις γνώσεις τους σε όσους το ζήτησαν και εξ αποστάσεως).     Μπορούσαν όμως όλοι να το κάνουν αυτό; Όχι. Ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης και των αυξημένων υποχρεώσεων . Στο κάτω κάτω αν το κράτος θέλει νέα συστήματα στην εκπαίδευση , είναι υποχρέωσή του να τα εντάξει στην εκπαίδευση των νέων και την επιμόρφωση των παλιών και να παρέχει και το κατάλληλο υλικό με τις υποδομές όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς αλλά και για ευπαθείς ομάδες του μαθητικού πληθυσμού, αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ισότητα του αγαθού της εκπαίδευσης. Υπόψη ότι ακόμα και σήμερα (6-5-20) δεν έχουν δοθεί σε κάποιους από τους εκπαιδευτικούς μας τα link (οι συνδέσεις ) για να μπορέσουν να δουν τι γίνεται με την σύγχρονη. Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί έχουν μια ιστορία άλλος 25 , άλλος 30 και άλλος 35 χρόνων πίσω του. Έχει αποδείξει ο καθένας τι είναι και δεν μπορεί πρακτικές του  εδώ και τώρα ,να τον θέτουν στο πυρ το εξώτερο. Ο προσανατολισμός της εκπαιδευτικής μας φιλοσοφίας σε αυτό το σχολείο ήταν πάντα : Συμπεριφορές, πειθαρχία, συνεργασία, ομάδα, αλληλεγγύη, μάθηση, κριτική σκέψη, αλληλοβοήθεια. Δε θα κάνει σήμερα η σύγχρονη εκπαίδευση καλό έναν δάσκαλο και κακό αυτόν που δεν την κάνει. Όλοι κάνουν το καλύτερο  που μπορούν, στο χρόνο που μπορούν  και καλύπτονται με την ασύγχρονη τηλεκπαίδευση .Ο  καθένας παίρνει τις δικές του αποφάσεις ανάλογα και από την ανταπόκριση  που έχει. Στο  σύνολο των εγγεγραμμένων  στις πλατφόρμες μαθητών (145 από 146) ακολουθούσαν στην ασύγχρονη το 60-65% (αντάλλασσαν εργασίες), υπήρχε και ένα ποσοστό 30-35% που μπορεί να έμπαιναν , να έβλεπαν, αλλά δε συμμετείχαν  και τέλος ένα ποσοστό μικρό που δεν είχε υλικό (κινητό ή άλλο). Το ποσοστό που δεν συμμετείχαν που αποδίδεται;. Η κριτική για όλους είναι εύκολη αρκεί να μη δείχνει τους ίδιους. Η αποκατάσταση έστω και μερικώς της κανονικότητας είναι το ζητούμενο. Το να εφευρίσκουμε  καταστάσεις πολλών ταχυτήτων διασπά, απομονώνει και καταστρέφει.

                                                                                           Από τη Διεύθυνση του Σχολείου